N-etylo-heksedron (HEX-EN)
N-etyloheksedron (α-etyloaminoheksanofenon) jest syntetycznym katynonem, pochodną heksedronu, w której grupa metylowa przy atomie azotu jest zastąpiona grupą etylową. Strukturalnie jest zbliżony do pentedronu i α-pirolidyno-heksofenonu (α-PHP), od którego różni się podstawieniem grupy pirolidynowej grupą N-etylową. Przez użytkowników jest określany najczęściej jako HEXEN oraz ethyl-Hex, NEH, Henio i Henryk. N-etyloheksedron został po raz pierwszy opisany w 1964 roku wraz z innymi pochodnymi aminoketonu w patencie firmy Boehringer Ingelheim (Patent: GB1069797, 1964).
4-chloroetkatynon (4-CEC)
4-chloroetkatynon (4-CEC) jest substancją psychoaktywną, katynonem o podobnej strukturze do wielu poprzednio wykrytych katynonów. 4-CEC jest strukturalnie bardzo zbliżony do 4-chloro-metkatynonu (4-CMC). Izomerem 4-CEC różniącym się jedynie położeniem atomu chloru podstawionym w pierścieniu benzenowym jest 3-chloroetkatynon (3-CEC).
3-chloro-metkatynon (3-CMC)
Syntetyczne katynony są chemicznie spokrewnione z katynonem, który jest występującym naturalnie środkiem pobudzającym z rośliny czuwaliczki jadalnej (Catha edulis). 3-CMC (metaklefedron) jest substancją psychoaktywną należącą do grupy syntetycznych katynonów i jest izomerem 4-CMC (klefedron). Substancja 3-CMC jest strukturalnym analogiem 3-MMC (3-metylometkatynonu) od którego różni się obecnością atomu chloru zamiast grupy metylowej.
N-etylo-pentedron (NEP, α-EAPP) cz. 2
Toksyczność Toksyczność i efekty długotrwałego używania NEP nie są dokładnie znane, badania w tym kierunku nie zostały jak dotąd przeprowadzone. Dokładna dawka toksyczna nie jest znana gdyż NEP ma bardzo krótką historię użytkowania.
N-etylo-pentedron (NEP, α-EAPP) cz. 1
Synonimy: (N-etylo-nor-pentedron, etylopentedron, α-etyloaminopentiofenon, α-etyloamino-walerofenon, α-EAPP)